Harrie en Statushouder Mahieddin vertelt.
“In mijn geboorteland Syrië heb ik 20 jaar met veel passie en plezier als docent op een basisschool gewerkt. In juli 2014 ben ik als vluchteling naar Nederland gekomen en na twee jaar heb ik het inburgeringsdiploma behaald. Ik deed in die twee jaar veel vrijwilligerswerk als taaldocent en als tolk voor Arabisch-sprekenden. Zo leerde ik de taal nog sneller en ik vond het fijn om bij te dragen aan de Nederlandse maatschappij. Daarna kreeg ik de kans bij een andere organisatie te werken als NT2-docent. Hier heb ik veel geleerd over de Nederlandse werkcultuur.”
In januari 2020 is Mahieddin begonnen bij de Diamant-groep in de functie van Coördinator begeleidings- en bemiddelingsorganisatie BBO. Via WSP Midden-Brabant heeft hij deelgenomen aan de pilot Harrie training statushouders.
Interview Mahieddin: Harrie Statushouder
Welke eigenschappen van de Nederlandse werkcultuur zijn jou opgevallen?
“Ten eerste de vele werkende 50-plussers. Mensen uit andere landen gaan soms op deze leeftijd al met pensioen. Als zij vluchten en in Nederland komen, moeten zij opnieuw op zoek naar een baan. Stel je voor dat je al vijf jaar met pensioen bent, je vervolgens naar een ander land vlucht en dan weer alles opnieuw op moet bouwen.”
“Ten tweede het feit dat er minder fysieke klachten zijn. Veel 40-plussers met een andere culturele achtergrond hebben last van rugpijn en kniepijn. Dit komt door verschillen in gezondheidssystemen, verschillen in werkleeftijden en verschillen in bijvoorbeeld het klimaat van het land van herkomst: landen met meer bevolking kennen meer mensen met vitamine D-tekorten.”
“En ten derde het feit dat niet alleen mannen werken en vrouwen voor kinderen en huishouden zorgen. 40-plussers kunnen gewend zijn dat vrouwen thuis blijven en voor hun kinderen en huishouden zorgen en dat mannen buiten werken. Voor mannen kan het huishouden doen taboe zijn en andersom kan het voor vrouwen soms niet voor te stellen zijn dat ze vrij kunnen beslissen. Voor veel huidige generaties is dit al wel anders.”
Waarom is de Statushouders-training zo belangrijk?
“Er zijn dus veel culturele verschillen die invloed kunnen hebben op het werk en werkrelaties. Je kunt bijna niet met een nieuwe cultuur omgaan als je er niet over leert. Ik vind het echt heel belangrijk dat werkgevers en collega’s van statushouders een beeld krijgen van andere culturen en ondersteunen bij verschillen.”
“Verder is het ook goed dat het extra duidelijk wordt dat de taal een grote uitdaging is. Normaal werk je bepaalde uren per week maar ik besteed bijvoorbeeld extra uren aan een opdracht om het in het Nederlands te begrijpen en uit te voeren. Daarnaast studeer ik zelf thuis een dag per week om mijn Nederlands te verbeteren.”
Wat heb je vooral meegenomen uit de training en pas je al toe in de praktijk?
“Ik vond het traject van de training echt super leuk. Vooral dat werkgevers rekening houden met statushouders en ze thuis laten voelen. Anders zou ik – en andere statushouders – mijn talent niet kunnen laten zien. Zo ontstaat er minder stress en word je minder (snel) ziek, wanneer je werk naar je niveau uitvoert.”
“Persoonlijk probeer ik duidelijk te zijn tegen mijn collega’s. Ook stel ik veel vragen en doe ik mijn best om de taal nog beter te leren.”
<<<>>>
Bij de Diamant-groep nemen 70 statushouders deel aan verschillende trajecten volgen (zoals participatie, taal, werk) en er worden op dit moment nog eens 28 statushouders begeleid naar werk. De training voor statushouders wordt gesteund door Instituut Gak als onderdeel van het programma ‘Een nieuw bestaan, een nieuwe baan.’
Wil je een Statushouders-training aanvragen voor jouw organisatie? Ga dan naar ikbenharrie.nl of stuur een e-mail naar harrie@cnvjongeren.nl!